- саҷда
- [سجده]а1. пешонӣ бар замин гузоштан; таъзим (дар ибодат ё аз рӯи аҷз ва фӯрутанӣ)2. д. пешонӣ, ду кафи даст, ду зонуро ба замин ниҳода зикрҳои муқаррарро гуфтан дар намоз
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
